جنگل هفت دغنان
با گذر از روستای بهمبر و در حدفاصل زمین بهمبر و پونل در دو سمت رودخانه واویلا یا اسکندررود در دل جنگل هفت دغنان، به ویرانه‌های یکی از بزرگترین و وسیع‌ترین شهرهای تاریخی گیلان در فومن می رسید. این منطقه تاریخی تا زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار، شامل زمین‌های گسكر، خاک ماسال، شاندرمن و تالش دولاب می شد. مرکز حکومت این سرزمین حاصلخیز و باشکوه، شهر گسكر یا گوراب بود که ما امروز آن را با نام هفت دغنان می شناسیم. آثار تاریخی این شهر، کماکان زیر ریشه‌های درختان جنگلی هفت دغنان مدفون هستند. آس چارتربهترین مرجع ارائه دهنده بلیط هواپیما شیراز رشت در مشهد می باشد.
آثار تاریخی روستای هفت دغنان
از آثار تاریخی به جا مانده در این ناحیه می‌توان به حمام خرابه، چند خانه ویران، پل آجری، قلعه کول، پل خشتی و استخر قدیمی برای ذخیره آب اشاره کرد. آرامگاه سید شرفشاه، عارف بزرگ گیلانی نیز در این منطقه قرار دارد که یکی از زیارتگاه‌های مهم منطقه محسوب می شود. منطقه تاریخی هفت دغنان از روزگاران قدیم، مرکز پرورش دام، کشت گندم، برنج و انواع میوه‌ها بوده است و مردم آن به دام داری و کشاورزی مشغول بوده‌اند. جالب است بدانید که این منطقه به پرورش کرم ابریشم و بافته‌های ابریشمی نیز مشهور بوده است. این منطقه تا زمان حکومت صفویه مستقل بود؛ اما پس از اینکه دولت صفویه شروع به بهره گیری از اختلاف‌های امیران محلی در گیلان و نفوذ در این سرزمین کرد، استقلال خود را از دست داد. در حال حاضر تمام جنگل این منطقه تاریخی متعلق به شرکت شفارود است و از آثار تاریخی به دست آمده در آن می توان به انواع مهره‌ها، انگشتر مردانه، سکه‌هایی از جنس مس و روی، پیه‌سوزهای سفالی، چراغ‌های روغنی و کوزه‌های گلی بزرگ که برای تدفین از آن استفاده می‌کردند، اشاره کرد. کوره‌های سفالگری، آجرپزی، کارگاه‌های شیشه‌گری و آهنگری و قبرستان‌های قدیمی از دیگر کشفیات این منطقه تاریخی بوده است.
افسانه های روستای هفت دغنان
افسانه‌های زیادی در مورد چگونگی متروک ماندن منطقه تاریخی هفت دغنان وجود دارد. طبق یکی از آن‌ها، ماری، بچه ای را داخل گهواره نیش می زند و پدر و مادر بچه به تعقیب مار می روند و آن را می کشند. پس از این حادثه، مارها به منطقه حمله می کنند و مردم نیز از ترس مارها از محل سکونت خود می گریزند و آنجا را تخلیه می کنند. افسانه‌های دیگر می گویند که قورباغه‌ای بزرگ و سمی در آب استخر وارد شد و آب آن را مسموم کرد. پس از آن، تمام گاو و گوسفندهایی که از آب استخر آب می نوشیدند، مسموم شدند و شیرشان مردم منطقه را مسموم کرد. در نهایت مردم منطقه موفق نشدند تا قورباغه را از بین ببرند و مجبور شدند شهر را ترک کنند. تمام سکنه منطقه تاریخی هفت دغنان و آبادی‌های اطراف آن در حدود ۲۵۰ سال پیش به‌علت شیوع بیماری طاعون سیاه، جان خود را از دست دادند. با گذر زمان و رویش درختان، این منطقه به جنگل‌های اطراف وصل شد و به‌صورت جنگلی بکر باقی ماند. آس چارتراین امکان را به شما می دهد تا با کمتر ازسه دقیقه بلیط هواپیما بندرعباس رشت را از سایت رزرو نمایید.
(268).jpg)
جنگل هفت دغنان